روزهای بهتر ؛)

مشکل اصلی ما به جای خودش باقیه :( میدونم چیزی نیست که یک روز حل شه ، ولی امیدوارم برط رف شه به زودی زود . 

بزنم به تخته ، وزنم داره پایین میاد و از اینکه لباس هام جا باز کردن خوشحالم بسی:)) 

هفته پیش ، بین کارهام ، تو راه شرکت ، خونه دوست پسر سر راه بود، دوست پسر خونه تنها، رفتم سه سوت دیدمش :) به خاطر اینکه فکر می کردم واقعا کم هم دیگه رو می بینیم ، همون چند دقیقه کلی می ارزید :) 

از صبح با مامان باباش خرید بودیم ، خودش که درگیر نبود اصلا ، یعنی سه ساعتش رو مشغول مقاله خوندن بود حداقل ، شاید هم بیشتر ، وقتی هم که اومد خرید کنیم هی می گفت تموم نشد ؟! گفتم به خدا من هیچ جا نگاه نکردم ، یک کم زدیم تو سر و کله هم :) بعدش رفتیم کیف کوچی که تولد من گرفته بود رو پس دادیم !!! اقا من این کیف رو خیلی دوست داشتم ، خوب خیلی هم پول خورده بود، اومدم ایران با خودم اوردم، چشم همه رو هم می گرفت ، در این حد که تو یک مهمونی یکی گفت فلانی کیفت رو ١٠٠$ گرفتی ؟ گفتم کادو،( نخواستم بگم که چه قدر که بگن اوووو چه خبر ) ، خواهرم برام کیف پولش رو گرفته بود، تو همون سفر ایران ، یهو دیدم دسته اش انگار پوست پوست شد ، خیلیی ناراحت شدم ، اومدیم اینجا هی این شعبه اون شعبه کردیم ، تا مجبور شدیم ببریم همون شعبه که خریدیم ، که امروز بردیمش(بیرون شهر)، که منیجر شعبه گفت این مدل تموم شد ، برو یک چیز دیگه بخر ، که خیلی کیفاش گرون بوددد!! دوباره کردیت مغازه رو داد تا سپتامبر بهمون !! ولی خوب کیفم رفت :(   

یک کیف خوشگل و یک پیراهن مردونه رسمی از CK,  دوست پسر کادو خرید برام ، اقا شانس هم داره اف خورد حسابی، کلی اززون شد ! 

مامان باباش که خیلیییی خرید کردن ، رسما ترکوندن با سوغاتی !! 

دیگه الان خیلی ولو ام ، 

فردا هم قول گرفتن ببرمشون یک جا خرید کنند ، باحال به دوست پسر کاری ندارن به من میگن !! اتقدر هم سخت خرید باهاشون ؛)