دوستم اول که دوست میشه میره به خواهرش میگه ، اونم میگه به به چه دختری '، دوستم می گفت دوست دختر زیاد داشتم ، ولی این رو که اولین بار رفتیم بیرون فهمیدم زنم خواهد بود ، همیشه همه جا با هم بودن ، همه مهمونی های ایرانی ، غیر ایرانی، دختر همیشه خونش بود ، دختر میره فارسی یاد می گیره ، دوستم رستوان ها عربی میرفت باهاش، دوستم باهاش مثل پرنسس برخورد می کرد ، دوستم داشت به بچه داشتن فکر میکرد ، که چند تا بچه می خوان ، به خواهرش گفت واسطه شه ، خواهرش گفت  نه ! اصلا نگو من میدونم ، خلاصه اونا میان اینجا سفر ، در نهایت بعد از دو ماه جدال ، دوستم کوتاه میاد ، میگفت  نمی خوام خانواده ام رو از دست بدم ، من ادمی نیستم که از خانوادم بگذرم ، خلاصه کنم ، ناراحت ، 

اون شب  مهمونی خونه دوست پسر بود ، سعی کردم از خونه اماده کتم کلی چیز ها رو ، اونجا فقط اسمبل کنم ؛) حتی یک سری ظرف  ها ، طبق برنامه ، دوست پسر که اومد گفت تو بازهم این همه غذا تدارک دیدی ، چرا ? واسه همین مهمونی گرفتن سختت و اینا ، کلا وسایل رو برداشتیم و بردیم ، همه چیز اونجوری که دوست داشتم حاضر شد ، دوستم اومد ، دوست پسر تعریف که دست پختش خیلی خوبه و ..، فرداش دوستم مسیج زد ، دست پختت رو خیلی پسندیدم :) ، انصافا پیش غذاها خیلی خوشمزه بود، تعادل بین غذای مرغ ، گوشت، دریایی هم رعایت کرده بودم ، 

دیگه ، این چند روز همش به بدو بدو گذشت ، یعنی همش اینور و اونور ، سوغاتی بخر و این حرفا ، اون روزی که با دوست پسر رفتیم ، اون شهر ، من کلا شبش از خستگی داشتم میمردم ، دیروز هم هی از این سر شهر به اون سر شهر بودم ، جواب امتحانم اومد و عالی بود ، معامله جور نشد ،